Voor de ouders:
Het verhaaltje van de slak gaat over "jezelf zijn"
Onze kinderen zijn allemaal uniek. ze hebben ook allemaal hun eigen-aardigheden. Helaas hebben we te maken in deze tijd met allerlei ideaalbeelden, en het is niet gemakkelijk daaraan te voldoen. dat hoeft ook niet....sterker nog....liever niet. Het slakje uit dit verhaaltje weet dit nog niet en zit in zijn schulp te bedenken wat hij meent te moeten zijn…. Sportief, snel, handig, kleurrijk, assertief, en moedig…. Het enige wat hij nodig heeft is zelfvertrouwen, de rest van wat hij nodig heeft, heeft hij allang. Hij is precies zoals hij moet zijn.
Pas als zijn leven op zijn kop staat, steekt hij zijn kopje naar buiten. Daar ziet hij dat er soortgenoten zijn die hem heel erg waarderen zoals hij is. Het slakje krijgt vertrouwen. Hij kan wel niet zo hard rennen als een konijn, hij heeft wel een stevig huisje waar hij altijd in kan. Niet bang meer, en blij met zijn eigen-aardigheden geniet het slakje van zijn leventje. Toen hij zich liet zien met al zijn eigenschappen, kwamen zijn vrienden als vanzelf. Echte vrienden oordelen niet.
Dat zal ook gebeuren met onze kinderen. Ook al hebben ze opvallende eigen-aardigheden, die lang niet altijd gemakkelijk zijn. Zodra ze die accepteren, komen de vrienden…. Wij kunnen ze helpen uit hun schulp te komen. Door onvoorwaardelijk hun vriend te zijn, zijn ze onvoorwaardelijk hun eigen vriend. (Met alles erop en eraan!) we kunnen ze het zelfs voordoen, door zelf onze eigen beste vriend te zijn.
Het ideale kind bestaat niet, er is altijd een licht- en een schaduwkant. Maar maakt het lijnenspel van licht en donker nu juist niet alles zo boeiend? Veel plezier met het slakje dat is zoals hij is.
